Szlifowanie warsztatu pisarskiego polega głównie na podejmowaniu licznych prób przelewania własnych myśli na papier. Dopóki nie rozpoczniemy własnego tekstu, cała nasza wiedza o pisaniu pozostaje w sferze czysto teoretycznej. Przeczytanie kilku książek o pisaniu w niczym jednak nie zaszkodzi!
Które książki o pisaniu warto poznać, zanim zacznie się pracę nad własnym tekstem naukowym? W tym artykule przedstawiam 7 pomocnych pozycji.
Gotowi?
Beata Stępień, Zasady pisania tekstów naukowych. Prace doktorskie i artykuły
To napisany przystępnym językiem poradnik pisania tekstów naukowych. Pozycja jest wprawdzie krótka i zwięzła, ale jednocześnie bardzo konkretna.
Autorka przybliża zarówno strukturę tekstów naukowych, jak i cechy charakterystyczne dla naukowego stylu pisania. Zwraca także uwagę na najczęściej pojawiające się błędy.
Książka zawiera wiele przykładów pochodzących z dyscypliny bliskiej autorce (ekonomia), ale całość może być pomocna dla przedstawicieli innych, nawet bardzo odległych dziedzin nauki.
Jolanta Maćkiewicz, Jak pisać teksty naukowe?
To starsza i stosunkowo mało kompleksowa pozycja na temat pisania tekstów naukowych. Mimo to można w niej znaleźć kilka cennych porad. Dla mnie pomocne były zwłaszcza rozdziały dotyczące sposobów argumentowania, a także prawidłowej struktury akapitów.
Autorka książki podaje w niej przykłady, które pozwalają zrozumieć różnice pomiędzy lepiej i gorzej sformułowanymi zdaniami typowymi dla tekstów naukowych.
Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z pisaniem takich tekstów i próbujesz rozeznać się w tym skomplikowanym temacie, być może jest to poradnik właśnie dla ciebie.
Zdj. Lubimy Czytać
Piotr Siuda, Piotr Wasylczyk, Publikacje naukowe. Praktyczny poradnik dla studentów, doktorantów i nie tylko
Ten poradnik może okazać się pomocny dla tych osób, których celem jest publikacja artykułów naukowych w dyscyplinach nauk ścisłych i społecznych.
W książce skoncentrowano się na strategiach wyboru odpowiedniego czasopisma, przygotowaniu i wysyłce manuskryptu, a także dobrych praktykach dotyczących kontaktów z redaktorami i recenzentami. Pojawia się tutaj także kilka porad na temat publikowania w języku angielskim.
Można więc powiedzieć, że to pozycja dla osób nieco bardziej zaawansowanych w pracy naukowej.
John W. Creswell, Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane
Choć w tej książce zaledwie jeden rozdział odnosi się bezpośrednio do pisania, warto zapoznać się z całością. Poradnik Creswella porządkuje wiedzę o wielu elementach badania naukowego, zwracając uwagę na różnice między różnymi typami badań – jakościowymi, ilościowymi i mieszanymi.
Rozdział poświęcony pisaniu zawiera celne porady na temat konstruowania konspektu tekstu naukowego i strategii pisania, zwracając uwagę na konieczność wyrobienia nawyku pisania. Co ważne, pochylono się w nim także nad zasadami etycznymi.
Remigiusz Mróz, O pisaniu na chłodno
Jeśli interesuje cię szlifowanie warsztatu pisarskiego, a nie sama postać Remigiusza Mroza, lekturę tej książki możesz zacząć mniej więcej od połowy. Pierwsza część to krótka autobiografia autora i historia jego dojrzewania do roli pisarza. W drugiej części zdradza on z kolei cenne porady z własnej praktyki pisarskiej.
Ta pozycja – choć niezwiązana z pisaniem stricte naukowym – świetnie naświetla problematykę kształtowania specyficznego pisarskiego „mindsetu”. Mróz dzieli się w niej swoimi strategiami motywowania się do pisania i wytrwania w pisaniu. Całość napisana została lekkim i przystępnym językiem. Jeśli tradycyjne, poradnikowe książki o pisaniu już ci się znudziły, być może ta pozycja przypadnie ci do gustu.
Zdj. Bonito
Stephen King, Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika
Można przypuszczać, że inspiracją do powstania przedstawionej wyżej książki Remigiusza Mroza był „Pamiętnik rzemieślnika” Stephena Kinga. Tu też mamy bowiem do czynienia z krótką autobiografią znanego pisarza, a w dalszej części z poradnikiem pisania. Ogromnym plusem obu książek jest to, że ich autorzy na pisaniu zjedli sobie zęby i doskonale znają bolączki osób zabierających się za tworzenie własnych tekstów.
Poradnik Kinga odziera nas z wszelkich złudzeń, jakoby do pisania potrzebna była wena lub jakieś szczególne naturalne predyspozycje. Jak sam tytuł wskazuje, pisanie potraktowano tu jak typowe rzemiosło, którego każdy może się nauczyć.
zdj. Ceneo
Cal Newport, Praca głęboka. Jak odnieść sukces w świecie, w którym ciągle coś nas rozprasza
Pojawienie się tej pozycji na liście może cię dziwić. Przecież miały się na niej znaleźć książki o pisaniu!
Wychodzę jednak z założenia, że pisanie tekstów naukowych to sztandarowy przykład pracy głębokiej, o której mowa w tej pozycji Cala Newporta.
Jeśli twoją największą przeszkodą podczas pisania jest ciągłe rozpraszanie uwagi lub prokrastynacja, koniecznie sięgnij po tę pozycję. Autor zdradza w niej całą masę sprawdzonych sposobów, które pomogą ci wyrobić nawyk pracy w skupieniu i skutecznie realizować zaplanowane działania.
zdj. Empik
Chociaż może się wydawać, że o omawianym tutaj temacie napisano już wszystko, wciąż znajdują się osoby, które chcą dorzucić coś do tej już dostępnej puli wiedzy o pisaniu. W tym ja : ) W pisarniowym sklepie znajdują się dwa e-booki mojego autorstwa, które powstały z myślą o osobach piszących teksty naukowe.
E-book Tekst naukowy krok po kroku opowiada o najważniejszych elementach tekstu naukowego. Przechodzimy w nim wspólnie od wyboru tematu, poprzez wybór celu badawczego, aż po formułowanie wniosków.
E-book Jak zbudować i podtrzymać nawyk pisania? Poradnik dla studentów i doktorantów poświęcony został kształtowaniu „pisarskiego stanu umysłu”. Rozprawiam się w nim z kilkoma mitami na temat pisania tekstów naukowych, a następnie przechodzę do zaprezentowania 10 różnych metod budowania nawyku pisania.